Ah dat is duidelijke informatie. Bedankt Rick.
Dat DAB(+) maar niet van de grond wil komen had ik ook al eerder geconstateerd (zie eerste bericht in deze thread).
Wel goed om te horen dat de bluetooth verbinding tussen de smartphone en de Garmin toestellen inmiddels stabiel is.
Het lijkt er op dat een aantal standaarden (RDS, DAB) waarover verkeersinformatie werd ontvangen de deur uit worden gedaan in Nederland.
Ter info: 2G wordt ook uitgefaseerd in 2025 bij KPN. Dus dan werken de TomToms niet meer op 2G. Ook 3G staat op de lijst van bedreigde standaarden.
Dan blijft over: de beproefde centrale toegang via de TCP/IP standaard. TCP/IP is er al een jaar of 40, is onafhankelijk van de provider en zal er nog wel even blijven. Nu komt de verkeersinfo nog binnen via de Garmin drive app op de smartphone die via BlueTooth met het navigatiesysteem communiceert. In de nabije toekomst komen er mogelijk navigatiesystemen met een eigen datalink, net zoals een smartphone.
Er worden nu in Nederland sporadisch nog toestellen met de -D toevoeging verkocht. Die krijgen de verkeersinfo nu nog via DAB maar zullen mogelijk vanaf eind 2025 niet meer in Nederland werken. In Duitsland, Zwitserland en Italië blijven ze wel werken. Dat is ook de reden dat je in Duitsland nog volop -D modellen kunt kopen zoals de DriveSmart 65 MT-D. Maar zo gauw een Duitser daarmee vanaf 2026 Nederland in rijdt krijgt hij mogelijk geen verkeersinfo meer binnen.
Voor dit moment wordt het voor mij dus een nieuwe Garmin DriveSmart 55 of 65 MT-S (de -S toevoeging betekent dat de verkeersinfo vanaf de smartphone via bluetooth binnenkomt).
Verkeersinformatie en navigatie: de stand van zaken (2022)
-
MickeyMouse
- Berichten: 56
- Lid geworden op: 26 dec 2006 22:14
-
QuattroFrits
- WayPoint relatie
- Berichten: 2938
- Lid geworden op: 13 jan 2008 16:59
- Locatie: Hulsberg
- Contacteer:
Re: Verkeersinformatie en navigatie: de stand van zaken (2022)
Volgens Mickey Mouse heb je nog even, dus je mag nog blijven.
Had je me ook wel in het gezicht mogen zeggen 
Met een GPS geen stress en zonder GPS vergaat de wereld ook niet.
Virb XE + Zumo XT + Nuvi 2599 LMT-D + Schuberth C4 Pro met SC1A + Dashcam 67W.
Virb XE + Zumo XT + Nuvi 2599 LMT-D + Schuberth C4 Pro met SC1A + Dashcam 67W.
-
MickeyMouse
- Berichten: 56
- Lid geworden op: 26 dec 2006 22:14
Re: Verkeersinformatie en navigatie: de stand van zaken (2022)
Ik zal e.e.a. nog even samenvatten.
Het probleem bestaat uit 2 delen: navigatie en verkeersinformatie. Alle navigatiesystemen kunnen om blokkades heen navigeren mits ze die (verkeers)informatie hebben, dus daar is niks mis mee.
Blijft over: verkeersinformatie, en daar is anno 2022 nog wat op aan te merken.
Allereerst de standaarden waarover je toegang tot verkeersinformatie krijgt. RDS/TMC (FM band) gaat er (volgens Garmin) uit. DAB en DAB+, de grote belofte, is 15 jaar na de introductie nog maar in een handjevol landen geïmplementeerd (Duitsland, Zwitserland, Italië). De 2G GPRS standaard (in gebruik bij de TomToms met ingebouwde SIM kaart) gaat eruit en de 3G GPRS standaard staat ook op de nominatie om in de toekomst uit te faseren. Blijft over TCP/IP (internet). Die zal het nog wel even uithouden, al was het maar dat miljarden apparaten volgens die standaard werken.
Techniek
De techniek van RDS en DAB is een z.g. ‘broadcast’ techniek. De hele verkeersinformatie wordt van begin tot eind uitgezonden waarna je weer opnieuw begint. Wijzigingen kunnen pas worden doorgegeven aan elk begin van een nieuwe ‘uitzending’. Nu hield de RDS techniek al niet over qua snelheid (ca. 1,1 kb/s), zeg maar de snelheid van een analoog modem van 35 jaar geleden. Vandaar dat RDS beperkt informatie geeft. Er is gewoon onvoldoende bandbreedte om alle wegen van Nederland daarmee te dekken.
DAB is weliswaar meer 100x zo snel (128 kb/s) maar wanneer de verkeersinfo bijvoorbeeld 10 MB bedraagt dan ben je weer 10 tot 15 minuten bezig om dat uit te zenden. Dat schiet ook niet op. Dat kun je nog deels opvangen door iedere DAB zendmast alleen maar die verkeersinfo uit te laten zenden die van toepassing is zijn dekkingsgebied maar wanneer je een reis plant van Amsterdam naar Rome en je weet van tevoren bijvoorbeeld niet dat de brug over de Rijn bij Frankfurt is afgesloten (want valt niet onder het dekkingsgebied van jouw DAB zendmast) dan kom je daar pas erg laat achter en rijd je mogelijk verder om dan noodzakelijk.
Client/server
Vandaar dat de industrie overstapt naar een client/server model. Dat is een grote (al dan niet gedistribueerde en of heterogene) database waar alle informatie in staat en waar jij als client alleen maar dat stukje informatie uit opvraagt wat jij nodig hebt. Dus als jij je route van Amsterdam naar Rome plant, hoef je niks te weten van de situatie op de Boulevard Péreférique in Parijs, maar wel over alle wegen die jij gaat berijden door Nederland, Duitsland, Zwitserland en Italië. Wanneer je bijvoorbeeld op Google Maps of ViaMichelin kijkt (met verkeersinformatie geactiveerd) dan zie je telkens gedetailleerder verkeersinformatie wanneer je aan het zoomwieltje van je muis draait. Dat komt doordat op elk moment dat je verder inzoomt, een nieuw verzoek naar de server gaat voor verdere verkeersinformatie voor het kaartgebied wat op dat moment zichtbaar is. Verkeersinformatie die buiten het kaartgebied valt wordt niet opgevraagd.
Het client/server model is al enige tientallen jaren bekend en heeft als voordeel dat een verzoek om (verkeers)informatie op de server wordt afgehandeld en alleen die informatie wordt verstuurd die nodig is. De informatiestromen worden dus tot een minimum beperkt wat bandbreedte en data bespaart en je hebt weinig geheugen en rekenkracht nodig waardoor een navigatiesysteem hiermee kan werken.
Een Garmin navigatiesysteem die aan de Drive app gekoppeld is, is een voorbeeld van een client/server systeempje. Het navigatiesysteem is de client en ergens op Internet staat de server met verkeersinformatie. De drive app fungeert als een doorgeefluik omdat de Garmin navigatiekastjes geen eigen datalink hebben (in feite gebeurt er héél veel meer onder de motorkap waaronder het TCP/IP maar dat laat ik nu even achterwege). De Drive app gebruikt de datalink van de smartphone om daarmee contact te leggen met de server en stuurt de resultaten over Bluetooth terug naar het navigatiekastje. Zo kan een navigatiekastje dus een verkeersinformatieserver op Internet bereiken om informatie op te vragen.
Tot zover de voordelen.
Maar als gebruiker wil je natuurlijk dat de verkeersinformatie van hoge kwaliteit is. Dat betekent dat deze actueel is, dat er geen fouten of omissies in zitten en dat wegblokkades uit de database verwijderd worden als deze opgeheven zijn. En daarin zit hem de crux. Want waar komt al die informatie vandaan en wie onderhoudt dat? Bedrijven als Google doen dat grotendeels door positie en verplaatsingsinformatie te verzamelen van alle Android telefoons. Als een aantal Android telefoons zich bijvoorbeeld tussen hectometerpaal 12,1 en 13,1 op de A12 zich met een snelheid van 10 km/u verplaatsen dan zou een algoritme kunnen beslissen dat daar een file van 1 km staat. Dat gaat vaak goed maar ook wel eens fout. Zo staat een stukje weg vlak bij mijn huis altijd op rood omdat het verkeer er langzaam rijdt. Niet omdat er een file is maar omdat er altijd een rij stilstaande auto’s bij de McDrive staat. Zo kunnen dus spookfiles ontstaan. Filters kunnen dat deels wegnemen maar dat werkt nooit helemaal perfect. Een kunstenaar liep ooit met een houten handkarretje met daarin 100 oude Android telefoons over een weg waarna deze prompt zwart werd gekleurd (stilstaand verkeer) in Google Maps en alle navigatiesystemen met verkeersinfo om deze weg heen gingen navigeren.
Verder worden aan dit soort databases informatie toegevoegd (‘verrijkt’) vanuit bijvoorbeeld de verkeersinformatie van de inductielussen in het wegdek van het ministerie van Verkeer en Waterstaat, de ANWB of gemeenten. Het spreekt vanzelf dat de informatie hierdoor van land tot land en van regio tot regio zal verschillen afhankelijk van de afspraken die daarover gemaakt zijn. Er is dus geen enkele garantie dat een willekeurige wegblokkade in een willekeurig land op tijd in het systeem komt (en er weer uit gehaald wordt).
Nadeel van de client/server techniek is dat je continu een Internet dataverbinding open moet hebben staan om de info op te vragen. Bij de broadcast techniek is dat niet nodig.
Nu over Nederland
In Nederland lijken de zaken goed geregeld. Toen ik mijn Garmin 55 MT-S op de Drive app aansloot kreeg ik zeer gedetailleerde informatie te zien tot op straatniveau. Sterker nog, tot op weghelftniveau. Zo bleek de linker weghelft over 100 meter te zijn afgesloten van een straat in mijn wijk waarvan ik zat zelf nog niet eens wist. Ik heb het gecontroleerd en het bleek te kloppen. Of dat voor andere steden en andere landen ook zo nauwkeurig is kan ik nog niet zeggen.
Stabiliteit
De stabiliteitsproblemen lijken opgelost. Ik heb de bluetoothverbinding regelmatig onderbroken (door de Apple smartphone twee verdiepingen lager te leggen waardoor de verbinding wegviel) en telkens wanneer de smartphone weer binnen bereik van de Garmin kwam werd de verbinding netjes opnieuw opgebouwd en werd de verkeersinfo hervat.
Privacy
Je hoeft de lokatieservices op je telefoon niet ingeschakeld te hebben, al wil de Drive app dat wel graag. Maar het is niet nodig. Zoals ik al schreef is de Drive app slechts een doorgeefluik voor data en zo gebruik ik hem ook. Uiteraard kan de app veel meer maar daar doe ik nu niks mee. Verder heb je diverse instellingen op je Garmin toestel en in de Drive app om de hoeveelheid gegevens die naar Garmin worden gestuurd tot een minimum te beperken.
Samenvattend
Tot nu tot ben ik tevreden. De Drive app doet precies wat hij moet doen en de Garmin 55 MT-S krijgt verkeersinfo binnen navigeert netjes om blokkades heen. De kwaliteit van de verkeersinformatie is in de Randstad vooralsnog van hoge kwaliteit. Over een paar maanden zal ik berichten hoe dat in andere landen en regio’s is.
Het probleem bestaat uit 2 delen: navigatie en verkeersinformatie. Alle navigatiesystemen kunnen om blokkades heen navigeren mits ze die (verkeers)informatie hebben, dus daar is niks mis mee.
Blijft over: verkeersinformatie, en daar is anno 2022 nog wat op aan te merken.
Allereerst de standaarden waarover je toegang tot verkeersinformatie krijgt. RDS/TMC (FM band) gaat er (volgens Garmin) uit. DAB en DAB+, de grote belofte, is 15 jaar na de introductie nog maar in een handjevol landen geïmplementeerd (Duitsland, Zwitserland, Italië). De 2G GPRS standaard (in gebruik bij de TomToms met ingebouwde SIM kaart) gaat eruit en de 3G GPRS standaard staat ook op de nominatie om in de toekomst uit te faseren. Blijft over TCP/IP (internet). Die zal het nog wel even uithouden, al was het maar dat miljarden apparaten volgens die standaard werken.
Techniek
De techniek van RDS en DAB is een z.g. ‘broadcast’ techniek. De hele verkeersinformatie wordt van begin tot eind uitgezonden waarna je weer opnieuw begint. Wijzigingen kunnen pas worden doorgegeven aan elk begin van een nieuwe ‘uitzending’. Nu hield de RDS techniek al niet over qua snelheid (ca. 1,1 kb/s), zeg maar de snelheid van een analoog modem van 35 jaar geleden. Vandaar dat RDS beperkt informatie geeft. Er is gewoon onvoldoende bandbreedte om alle wegen van Nederland daarmee te dekken.
DAB is weliswaar meer 100x zo snel (128 kb/s) maar wanneer de verkeersinfo bijvoorbeeld 10 MB bedraagt dan ben je weer 10 tot 15 minuten bezig om dat uit te zenden. Dat schiet ook niet op. Dat kun je nog deels opvangen door iedere DAB zendmast alleen maar die verkeersinfo uit te laten zenden die van toepassing is zijn dekkingsgebied maar wanneer je een reis plant van Amsterdam naar Rome en je weet van tevoren bijvoorbeeld niet dat de brug over de Rijn bij Frankfurt is afgesloten (want valt niet onder het dekkingsgebied van jouw DAB zendmast) dan kom je daar pas erg laat achter en rijd je mogelijk verder om dan noodzakelijk.
Client/server
Vandaar dat de industrie overstapt naar een client/server model. Dat is een grote (al dan niet gedistribueerde en of heterogene) database waar alle informatie in staat en waar jij als client alleen maar dat stukje informatie uit opvraagt wat jij nodig hebt. Dus als jij je route van Amsterdam naar Rome plant, hoef je niks te weten van de situatie op de Boulevard Péreférique in Parijs, maar wel over alle wegen die jij gaat berijden door Nederland, Duitsland, Zwitserland en Italië. Wanneer je bijvoorbeeld op Google Maps of ViaMichelin kijkt (met verkeersinformatie geactiveerd) dan zie je telkens gedetailleerder verkeersinformatie wanneer je aan het zoomwieltje van je muis draait. Dat komt doordat op elk moment dat je verder inzoomt, een nieuw verzoek naar de server gaat voor verdere verkeersinformatie voor het kaartgebied wat op dat moment zichtbaar is. Verkeersinformatie die buiten het kaartgebied valt wordt niet opgevraagd.
Het client/server model is al enige tientallen jaren bekend en heeft als voordeel dat een verzoek om (verkeers)informatie op de server wordt afgehandeld en alleen die informatie wordt verstuurd die nodig is. De informatiestromen worden dus tot een minimum beperkt wat bandbreedte en data bespaart en je hebt weinig geheugen en rekenkracht nodig waardoor een navigatiesysteem hiermee kan werken.
Een Garmin navigatiesysteem die aan de Drive app gekoppeld is, is een voorbeeld van een client/server systeempje. Het navigatiesysteem is de client en ergens op Internet staat de server met verkeersinformatie. De drive app fungeert als een doorgeefluik omdat de Garmin navigatiekastjes geen eigen datalink hebben (in feite gebeurt er héél veel meer onder de motorkap waaronder het TCP/IP maar dat laat ik nu even achterwege). De Drive app gebruikt de datalink van de smartphone om daarmee contact te leggen met de server en stuurt de resultaten over Bluetooth terug naar het navigatiekastje. Zo kan een navigatiekastje dus een verkeersinformatieserver op Internet bereiken om informatie op te vragen.
Tot zover de voordelen.
Maar als gebruiker wil je natuurlijk dat de verkeersinformatie van hoge kwaliteit is. Dat betekent dat deze actueel is, dat er geen fouten of omissies in zitten en dat wegblokkades uit de database verwijderd worden als deze opgeheven zijn. En daarin zit hem de crux. Want waar komt al die informatie vandaan en wie onderhoudt dat? Bedrijven als Google doen dat grotendeels door positie en verplaatsingsinformatie te verzamelen van alle Android telefoons. Als een aantal Android telefoons zich bijvoorbeeld tussen hectometerpaal 12,1 en 13,1 op de A12 zich met een snelheid van 10 km/u verplaatsen dan zou een algoritme kunnen beslissen dat daar een file van 1 km staat. Dat gaat vaak goed maar ook wel eens fout. Zo staat een stukje weg vlak bij mijn huis altijd op rood omdat het verkeer er langzaam rijdt. Niet omdat er een file is maar omdat er altijd een rij stilstaande auto’s bij de McDrive staat. Zo kunnen dus spookfiles ontstaan. Filters kunnen dat deels wegnemen maar dat werkt nooit helemaal perfect. Een kunstenaar liep ooit met een houten handkarretje met daarin 100 oude Android telefoons over een weg waarna deze prompt zwart werd gekleurd (stilstaand verkeer) in Google Maps en alle navigatiesystemen met verkeersinfo om deze weg heen gingen navigeren.
Verder worden aan dit soort databases informatie toegevoegd (‘verrijkt’) vanuit bijvoorbeeld de verkeersinformatie van de inductielussen in het wegdek van het ministerie van Verkeer en Waterstaat, de ANWB of gemeenten. Het spreekt vanzelf dat de informatie hierdoor van land tot land en van regio tot regio zal verschillen afhankelijk van de afspraken die daarover gemaakt zijn. Er is dus geen enkele garantie dat een willekeurige wegblokkade in een willekeurig land op tijd in het systeem komt (en er weer uit gehaald wordt).
Nadeel van de client/server techniek is dat je continu een Internet dataverbinding open moet hebben staan om de info op te vragen. Bij de broadcast techniek is dat niet nodig.
Nu over Nederland
In Nederland lijken de zaken goed geregeld. Toen ik mijn Garmin 55 MT-S op de Drive app aansloot kreeg ik zeer gedetailleerde informatie te zien tot op straatniveau. Sterker nog, tot op weghelftniveau. Zo bleek de linker weghelft over 100 meter te zijn afgesloten van een straat in mijn wijk waarvan ik zat zelf nog niet eens wist. Ik heb het gecontroleerd en het bleek te kloppen. Of dat voor andere steden en andere landen ook zo nauwkeurig is kan ik nog niet zeggen.
Stabiliteit
De stabiliteitsproblemen lijken opgelost. Ik heb de bluetoothverbinding regelmatig onderbroken (door de Apple smartphone twee verdiepingen lager te leggen waardoor de verbinding wegviel) en telkens wanneer de smartphone weer binnen bereik van de Garmin kwam werd de verbinding netjes opnieuw opgebouwd en werd de verkeersinfo hervat.
Privacy
Je hoeft de lokatieservices op je telefoon niet ingeschakeld te hebben, al wil de Drive app dat wel graag. Maar het is niet nodig. Zoals ik al schreef is de Drive app slechts een doorgeefluik voor data en zo gebruik ik hem ook. Uiteraard kan de app veel meer maar daar doe ik nu niks mee. Verder heb je diverse instellingen op je Garmin toestel en in de Drive app om de hoeveelheid gegevens die naar Garmin worden gestuurd tot een minimum te beperken.
Samenvattend
Tot nu tot ben ik tevreden. De Drive app doet precies wat hij moet doen en de Garmin 55 MT-S krijgt verkeersinfo binnen navigeert netjes om blokkades heen. De kwaliteit van de verkeersinformatie is in de Randstad vooralsnog van hoge kwaliteit. Over een paar maanden zal ik berichten hoe dat in andere landen en regio’s is.